O:Santisima Trinidad / John Cow
: 31 gru 2010, 00:11
Karrex napisał:
Krzysztof Gerlach napisał:
"John Cow, budowniczy łodzi z Woolwich, zaczął przedstawiać swoje propozycje ulepszeń w konstrukcji szalup i pinas (szyby w dnie były tylko jedną z nich) w 1818 r.
Przeprowadzono próby i na początku lat 1820. (kropka oznacza, że chodzi o lata tysiąc osiemset dwudzieste, a nie o rok 1820) kilku oficerów Royal Navy poprosiło o zgodę na wyposażenie ich okrętów w łodzie systemu Cowa, chociaż nie ma pełnej jasności, o które z ulepszeń (może o wszystkie, ale może tylko jedno z nich i wcale nie o szyby?) chodziło.
W 1822 dostarczono taką łódź na okręt Creole dla przeprowadzenia oficjalnych prób przez marynarkę. Dowódca tego okrętu stwierdził, że łódź Cowa była za miękka i tak wysoko wystawała z wody, że z trudem dała się poruszać wiosłami, wiec trzeba jej było uciąć szczyty burt, ale i tak uważano ją za mało bezpieczną.
W 1825 bardziej obiecujące próby przeprowadzono na okrętach Beagle i Cyrene (bardzo możliwe, że pokazany model przedstawia właśnie jedną z próbowanych wtedy łodzi), ale nadal nie spowodowało to masowych zmian.
W 1828 swoje pomysły transportowania ciężkich ładunków przez szalupy zaczął proponować dużo bardziej wpływowy komandor George Elliot.
Na próbach porównawczych ok. 1830 złamał się kołowrót na łodzi Cowa, podczas gdy łódź Elliota bez problemów podniosła ciężką kotwicę. Po dalszych testach w 1830 Admiralicja zdecydowała, że kapitanowie okrętów mogą sami decydować o przyjęciu na pokład łodzi systemu Cowa lub Elliota i zażądała od Urzędu Marynarki, by przygotował zapas obu typu szalup. Ale odpowiedź brzmiała, że nie ma takiej potrzeby, ponieważ odpowiednie modyfikacje można wykonać na bieżąco, bardzo szybko ? jest jasne, że zainteresowanie było jeszcze nikłe.
Jednak John Cow opublikował pracę ?Remarks on the Manner of fitting Boats for Ships of War and Transports? (pierwsze wydanie chyba w 1839, trzecie na pewno w 1843; dostępna w sieci przez ?wygooglanie?*), warto zajrzeć), która bardzo spopularyzowała jego pomysły. Ocenia się, że z grubsza od połowy XIX w. szalupy z ulepszeniami Cowa (w tym szybami w dnie) stały się w Royal Navy powszechne.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach"
_________________________
*) Google eBook
...Miałbym jeszcze prośbę o doprecyzowanie kwestii:
kgerlach napisał:...
Służące do tego szyby w dnie łodzi wymyślił angielski szkutnik John Cow dopiero w latach 1840., więc wcześniej musiano tę czynność wykonywać ręcznie
...
chodzi mi o rok 1840, czy jest to rok wprowadzenia pomysłu John'a Cow w Royal Navy?
W moich poszukiwaniach, w NMM natknąłem się na Launch z podwieszonym działem,
z podpisem:
Fitted with trunks through the bottom for laying out anchors and landing guns.
By Mr Cow, Woolwich Yard, 1824.
/ze względu na "pixelozę" nie wiem czy poprawnie odczytałem/
http://www.nmm.ac.uk/collections/explor ... ID=SLR0710
Tu mam problem, czy jest to model z 1824, przedstawiony przez pana Cow, do realizacji (akceptacji),
czy zrobiony współcześnie na podstawie planów pana Cow.
Jest tam jeszcze jeden model datowany na 1824, wykonany przez John'a Cow,
ale nie widać czy dotyczy studzienek (szybów) na śródokręciu (jest opis na burcie dot. zanurzenia w zależności od podwieszonego przedmiotu).
http://www.nmm.ac.uk/collections/explor ... ID=SLR0711
...
Krzysztof Gerlach napisał:
"John Cow, budowniczy łodzi z Woolwich, zaczął przedstawiać swoje propozycje ulepszeń w konstrukcji szalup i pinas (szyby w dnie były tylko jedną z nich) w 1818 r.
Przeprowadzono próby i na początku lat 1820. (kropka oznacza, że chodzi o lata tysiąc osiemset dwudzieste, a nie o rok 1820) kilku oficerów Royal Navy poprosiło o zgodę na wyposażenie ich okrętów w łodzie systemu Cowa, chociaż nie ma pełnej jasności, o które z ulepszeń (może o wszystkie, ale może tylko jedno z nich i wcale nie o szyby?) chodziło.
W 1822 dostarczono taką łódź na okręt Creole dla przeprowadzenia oficjalnych prób przez marynarkę. Dowódca tego okrętu stwierdził, że łódź Cowa była za miękka i tak wysoko wystawała z wody, że z trudem dała się poruszać wiosłami, wiec trzeba jej było uciąć szczyty burt, ale i tak uważano ją za mało bezpieczną.
W 1825 bardziej obiecujące próby przeprowadzono na okrętach Beagle i Cyrene (bardzo możliwe, że pokazany model przedstawia właśnie jedną z próbowanych wtedy łodzi), ale nadal nie spowodowało to masowych zmian.
W 1828 swoje pomysły transportowania ciężkich ładunków przez szalupy zaczął proponować dużo bardziej wpływowy komandor George Elliot.
Na próbach porównawczych ok. 1830 złamał się kołowrót na łodzi Cowa, podczas gdy łódź Elliota bez problemów podniosła ciężką kotwicę. Po dalszych testach w 1830 Admiralicja zdecydowała, że kapitanowie okrętów mogą sami decydować o przyjęciu na pokład łodzi systemu Cowa lub Elliota i zażądała od Urzędu Marynarki, by przygotował zapas obu typu szalup. Ale odpowiedź brzmiała, że nie ma takiej potrzeby, ponieważ odpowiednie modyfikacje można wykonać na bieżąco, bardzo szybko ? jest jasne, że zainteresowanie było jeszcze nikłe.
Jednak John Cow opublikował pracę ?Remarks on the Manner of fitting Boats for Ships of War and Transports? (pierwsze wydanie chyba w 1839, trzecie na pewno w 1843; dostępna w sieci przez ?wygooglanie?*), warto zajrzeć), która bardzo spopularyzowała jego pomysły. Ocenia się, że z grubsza od połowy XIX w. szalupy z ulepszeniami Cowa (w tym szybami w dnie) stały się w Royal Navy powszechne.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach"
_________________________
*) Google eBook
.
