Wskaźnik położenia steru na Victory

[Jarcio]

Szanowni Panowie i Panie oczywiście też.
W swojej relacji z budowy Victory prowadzonej na MSW, Dafi wykonał urządzenie zwane wskaźnikiem położenia steru (helm indicator). To urządzenie nie jest widoczne na obecnym okręcie jak również nie ma go na planach Hebdy czy Skwiota. Pewną informację na ten temat znalazłem w książce Briana Lavery’ego „Arming and fitting of english ships of war", ale opis jest dość skąpy i nie wskazuje na zasadę działania urządzenia, w szczególności w jaki sposób było ono połączone ze sterem. Byłbym wdzięczny za jakiegokolwiek informacje, a zwłaszcza rysunki lub przynajmniej podanie źródła, w którym można znaleźć coś na temat wskaźnika steru montowanego na angielskich okrętach, w szczególności na Victory.

Zdjęcie pochodzące ze zbiorów Dafiego i zamieszczone za jego zgodą.

Jarek

[Andrzej1]

Dziędobry

Wybacz Jarcio, że jako czołowy specjalista od "żaglofcuf" spróbuję odpowiedzieć Ci na pytanie. I wiem, że ta próba jest objawem pychy.
Po pierwsze nie widzę potrzeby, aby wskaźnik położenia steru był połączony ze wprost ze sterem. Wystarczy, że na oś koła sterowego nawiniemy trochę cienkiej linki i zepniemy ją
w obręcz. Teraz po każdym ruchu koła sterowego linka też zmieni położenie.
Teraz objawi się cała moja wiedza na temat "żaglofcuf". Otóż, nie wiem, czy ten kredens przed kołem sterowym należy do wskaźnika położenia steru czy też nie.
Załóżmy, że nie, że jedynym wskaźnikiem jest to białe cóś ze strzałką.
Dwa, trzy zwoje cienkiej liny nawinięte na oś koła sterowego, linka idzie do góry
(z obu stron symetrycznie) przechodzi przez dwa kółka z osiami poziomymi, równoległymi do osi okrętu,
umieszczonymi pod sufitem i zakręca równolegle do pokładu, a prostopadle do osi okrętu. Następnie
rozchodzi się w prawo i lewo do kolejnych dwóch kółek, tym razem z osiami pionowymi (też pod sufitem). Osie są miej więcej przy końcach białego cósia. Następnie z obu stron linka schodzi się
w środku i jest mocowana do strzałki.
Tak można to zrobić stosunkowo prosto i w miarę dokładnie. Błędy od zmiany długości linki
są niewielkie, bo linka nie jest długa, a zmienia długość z obu stron tak samo.
Na zdjęciu widać tę linkę (białą)idącą do góry.

Próbowałem zrobić rysunek, ale nie mam Twoich zdolności.

Z ukłonami
Andrzej Korycki

[Jarcio]

Andrzeju
Pisząc o połączeniu ze sterem, rzeczywiście niezbyt precyzyjnie się wyraziłem i użyłem pewnego skrótu myślowego. Zakładam bowiem, że bezpośredniego połączenia tego wskaźnika ze sterem nie było. Przypuszczam natomiast, że wskaźnik łączono za pomocą różnych linek, jak to pięknie zasugerowałeś, z jakimś elementem całego urządzenia sterowego. W każdym razie w tym opisywanym przez Ciebie szaleństwie może być metoda . Ciekawi mnie natomiast jak dokładnie i gdzie te linki przebiegały i z czym były połączone, bowiem umiejscowienie tego wskaźnika na dziobowej części pokładnika, wg mnie mogło stwarzać pewne problemy techniczne polegające na odpowiednim prowadzeniu lin od wskaźnika do układu steru. Interesuje mnie właśnie to, gdzie mogły być położne owe kółka (lub bloki) przez które przechodziły liny poruszające wskaźnik. Czy może biegły one przez otwór w belce w kierunku koła sterowego, czy może w dół do pokładu?
A ten „kredens” przed kołem sterowym to naktuz, który skrywał np. busolę.
Domniemywam też, że jako człowiek o technicznym wykształceniu, byłbyś w stanie co nieco naszkicować. Ale nachalnie nie będę nalegał .

Jarek

[Andrzej1]

No to może tak :

Z ukłonami
Andrzej Korycki

[Bartek_W]

Cześć
Mogło być też tak:

... albo w tzw. "ósemkę", aby wskaźnik podążał za rzeczywistym kierunkiem wychylenia steru.
Za taką możliwością przemawia fakt, iż rumpel mógł być uzbrojony w dodatkowe okucie, które mogło służyć do mocowania linek wskaźnika, jak na poniższym rysunku:

Ilustracje pochodzą z Atlas du génie maritime.
Pozdrawiam
Bartek